του Ευρωβαλκάνιου
Εκμεταλλευόμενοι τη νομοθεσία Ρουσόπουλου και τη μέχρις στιγμής αδράνεια της παρούσας κυβέρνησης στο χώρο των ΜΜΕ, οι μεγαλοκαναλάρχες έχουν ως τώρα καταφέρει τα εξής γύρω από την ψηφιακή τηλεόραση:
α) Να μην γίνει κανένας διαγωνισμός για την εκχώρηση των UHF.
β) Να δοθούν οι συχνότητες σε κανάλια και όχι σε παρόχους δικτύου.
γ) Να πληρώνουν –που δεν πληρώνουν- μόνο 0,2% επί του τζίρου για ενοίκιο συχνοτήτων
δ) Να έχει παγώσει κάθε συζήτηση στην Ελλάδα για το «ψηφιακό μέρισμα»
Αφού η κοινή τους εταιρεία (Digea) ξεκίνησε εκπομπές στα μεγάλα αστικά κέντρα για να δείξει προς κάθε κατεύθυνση (περιλαμβανομένης της κυβέρνησης) ποιος έχει το πάνω χέρι στην ψηφιακή, οι μεγαλοκαναλάρχες σκέφτονται ότι για την κάλυψη της επαρχίας πρέπει να βουτήξουν και πάλι στον κρατικό κορβανά. Σε κάθε ευκαιρία διατυμπανίζουν ότι η ψηφιακή μετάβαση είναι υποχρεωτική από την Ε.Ε. (δηλαδή τους επέβαλαν την ψηφιακή, άρα δεν πρέπει να καταξοδεύονται ως «θύματα» των περιστάσεων). Φυσικά ούτε κουβέντα για είσοδο στην ελληνική αγορά άλλου ισχυρού παρόχου δικτύου που θα εγκαταστήσει με οικονομική άνεση το δίκτυο της ψηφιακής και στη συνέχεια θα τους επιβάλλει να πληρώνουν μίσθωμα για εκπομπή των καναλιών τους μέσω του δικτύου! Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος!
Φυσικά το καλύτερο είναι ότι οι μεγαλοκαναλάρχες θεωρούν ότι παρέχουν «δημόσια υπηρεσία», η οποία φυσικά μεταφράζεται ως εξής:
1) Σας παρέχουμε την κατευθυνόμενη ενημέρωσή μας για να υποστηρίζουμε τα συμφέροντά μας, να επηρεάζουμε την πολιτική ζωή και να παίρνουμε τις διάφορες δουλειές.
2) Να σας ταΐζουμε με ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει ο διεθνής πολιτισμός των realities.
3) Σας παρέχουμε δωρεάν υπηρεσία, εφόσον δεν πιστεύετε ότι πληρώνετε στα διάφορα καταστήματα το κόστος διαφήμισης των διαφόρων προϊόντων…
Τι να σας πω! Έχω συγκινηθεί τόσο από τη «δημόσια υπηρεσία» τους, ώστε προτείνω την καθιέρωση ενός νέου υποχρεωτικού τέλους στους λογαριασμούς της ΔΕΗ αποκλειστικά για τα ιδιωτικά κανάλια! Βέβαια, το θέμα δεν είναι τι λέω εγώ για όλα αυτά, αλλά η νεόκοπη κυβέρνησή μας.
Η επιχείρηση μοιάζει με «γόρδιο δεσμό» που πρέπει να λυθεί άμεσα, καθώς οι «επτά τηλεοπτικές αδελφές» πανελλαδικής εμβέλειας, (Mega, ΑΝΤ1, Alpha, Alter, Star, Sky, Μακεδονία) που συστεγάστηκαν στην εταιρία «Digea», άρχισαν ήδη να εκπέμπουν «πειραματικό» πρόγραμμα στην Κεντρική Μακεδονία και τη Θεσσαλονίκη. Η κυβερνητική στόχευση, προκειμένου να μην επιβεβαιωθεί η ρήση «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού», είναι:
Τριπλή στόχευση
1 Να επιτευχθεί η νομιμότητα και η διαφάνεια και να μην επαναληφθεί το σκάνδαλο του ’89, όταν εγκαθιδρύθηκε το καθεστώς ανομίας της αναλογικής τηλεόρασης που συνεχίζεται ακόμα.
2 Να εισπράξει το Δημόσιο τα αναλογούντα ποσά από την παραχώρηση της πανάκριβης δημόσιας περιουσίας, που λέγεται συχνότητες. Σημειώνεται ότι το ψηφιακό φάσμα, το αποκαλούμενο και «οικόπεδο στον ουρανό», θεωρείται παγκοσμίως
το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο μιας χώρας.
Στην Ελλάδα όμως δεν ξέρουμε πόσο στοιχίζει, διότι ο υπολογισμός του είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων. Οι ασχολούμενοι με το θέμα μιλάνε για πολλά δισ. ευρώ. Μόλις τώρα το υπουργείο Υποδομών ξεκίνησε τη σχετική μελέτη.
Οι καναλάρχες, θέλοντάς να δείξουν ότι δεν είναι «τζαμπατζήδες», πλήρωσαν περί το ένα εκατομμύριο ευρώ αλλά, στο μεταξύ, επικαλούμενοι την οικονομική κρίση, ζητούν από το κράτος να μην καταβάλουν ούτε αυτό.
3 Να προλάβει η χώρα τις προθεσμίες που έχει θέσει η Ε.Ε. Πρόκειται για δέσμευση, σε επίπεδο Συμβουλίου Υπουργών της 28ης Οκτωβρίου 2009, που προβλέπει την ολοκλήρωση μετάβασης στην ψηφιακή τηλεόραση από όλα τα κράτη-μέλη μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2012.
Η καθυστέρηση είναι ήδη μεγάλη.
Εξετάζοντας σε πρώτη φάση το πρόβλημα, η κυβέρνηση βρέθηκε μπροστά σε δύο δεδομένα: Να συνεχίσει τη διαδικασία με βάση το νόμο της Ν.Δ. ώστε να ανταποκριθεί στις προθεσμίες της Ε.Ε.
ή να αρχίσει από την αρχή.
Σε πρόσφατη συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, τονίστηκε ότι με τον Ν. 3592/2007 που ψηφίστηκε επί υπουργίας Θ. Ρουσόπουλου, το «παιχνίδι σημαδεύτηκε» έτσι ώστε οι άδειες να δοθούν στους καναλάρχες που κλήθηκαν ταυτόχρονα να ορίσουν και τις προϋποθέσεις αδειοδότησης.
Το σκανδαλώδες νομοθετικό πλαίσιο είχε επισημάνει -χωρίς όμως να ληφθεί υπόψη- στις 19 Μαΐου 2009, ο τότε πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) Ν. Αλεξανδρίδης, ανοίγοντας, παρουσία του τότε πρωθυπουργού, τις εργασίες του 4ου Διεθνούς Συνεδρίου για την ευρυζωνικότητα. Η ισχύουσα νομοθεσία, είχε πει, «παρέχει αδικαιολόγητα πλεονεκτήματα» στους σημερινούς τηλεοπτικούς σταθμούς και σε αντίθεση με άλλες χώρες, η Ελλάδα δίνει τις συχνότητες όχι σε παρόχους δικτύου αλλά σε παρόχους περιεχομένου.
Εάν η κυβέρνηση αποφασίσει να ανατρέψει αυτή τη σκανδαλώδη ρύθμιση του νόμου Ρουσόπουλου, πρέπει να πάρει νομοθετική πρωτοβουλία για τη σύσταση παρόχου δικτύου, που θα εξυπηρετεί τουλάχιστον τους παρόχους περιεχομένου οι οποίοι θα έχουν δικαίωμα εκπομπής
εντός του ιδίου διαύλου.
Επειδή στην ψηφιακή τηλεόραση αντιστοιχούν σε ένα δίαυλο συχνοτήτων περισσότερα του ενός (κατ’ ελάχιστον 4) σημερινά αναλογικά τηλεοπτικά προγράμματα, κάθε πάροχος περιεχομένου θα λάβει κατ’ ουσίαν άδεια να μεταδίδει το πρόγραμμά του στη διαθέσιμη χωρητικότητα ενός τηλεοπτικού διαύλου.
Στην προσπάθειά του να επιτύχει συναίνεση των κομμάτων ο πρωθυπουργός έθεσε το θέμα στο Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, όπου πήρε την σύμφωνη γνώμη όλων να προχωρήσει,
διασφαλίζοντας τα συμφέροντα του Δημοσίου.
Στη συνέχεια, συγκάλεσε σύσκεψη, στην οποία μετείχαν οι υπουργοί, Γ. Ραγκούσης, Δ. Ρέππας, Π. Γερουλάνος, Χ. Παμπούκης και ο πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας Μ. Παπαϊωάννου, όπου αποφασίστηκε η συγκρότηση επιτροπής σε επίπεδο γενικών γραμματέων των συναρμόδιων υπουργείων και τεχνικών συμβούλων, οι οποίοι θα παρουσιάσουν προτάσεις για τον «Οδικό Χάρτη» μετάβασης στην ψηφιακή τηλεόραση με βάση τα παραπάνω κριτήρια.
Σύμφωνα με τον νόμο Ρουσόπουλου, ως αφετηρία μετάβασης από την αναλογική στην ψηφιακή εκπομπή λαμβάνεται είτε το υφιστάμενο καθεστώς των νομίμως λειτουργούντων σταθμών είτε η κατάσταση που θα προέκυπτε από την αναλογική αδειοδότηση. Οι διαδικασίες στο επίγειο ψηφιακό τοπίο δρομολογήθηκαν, ωστόσο, με την δυνατότητα που παραχωρήθηκε στους επτά σταθμούς, να ιδρύσουν την εταιρία «DIGEA Ψηφιακή, πάροχος Α.Ε.» που αποτελεί την τεχνική τους υποστήριξη. Μέσω αυτής μπορούν ήδη
να εκπέμπουν ψηφιακά στην μεταβατική περίοδο.
Για να ξεκινήσει, ωστόσο, νομότυπα μια ψηφιακή εκπομπή απαιτείται σειρά χρονοβόρων ενεργειών, μεταξύ των οποίων είναι:
Εκδοση προεδρικού διατάγματος για τη χορήγηση αδειών τηλεοπτικού προγράμματος αλλά και αδειών χρήσης συχνότητας.
Εκδοση κοινής υπουργικής απόφασης για τον καθορισμό χάρτη συχνοτήτων.
Εκδοση υπουργικής απόφασης για τον καθορισμό αδειών που θα προκηρυχθούν, εμβέλειας, είδους προγραμμάτων.
Εκδοση κοινής υπουργικής απόφασης για την καταβολή οικονομικού ανταλλάγματος, τα δικαιώματα χρήσης και τη διάρκεια ισχύος της άδειας.
Διεξαγωγή διαγωνισμού μεταξύ σταθμών από το ΕΣΡ.
Καθορισμός πάρκων κεραιών. Διαδικασία που χαρακτηρίζεται σύνθετη και χρονοβόρα, καθώς απαιτούνται περιβαλλοντικές μελέτες, άδεια της ΕΕΤΤ (Εθνική Επιτροπή Ταχυδρομείων και Τηλεπικοινωνιών), πολεοδομικές εγκρίσεις, παραχώρηση οικοπέδων που συνήθως βρίσκονται σε δασικές εκτάσεις και θα χρειαστεί αποχαρακτηρισμός κ.λπ.
Κανονισμός λειτουργίας πάρκων κεραιών από την ΕΕΤΤ.
Αδειοδότηση κεραιών από την υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, την Εθνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, την Περιφέρεια, την ΕΕΤΤ, την Πολεοδομία. Με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, για κάθε άδεια κεραίας απαιτούνται δύο χρόνια για την ολοκλήρωση της διαδικασίας.
Συσπείρωση Δημοσιογράφων - Δούρειος Τύπος 